این پژوهش با هدف پتانسیل‌سنجی تولید ارقام رایج استان خوزستان و لاین‌های متحمل به شوری با استفاده از زهاب مزارع نیشکر اجرا شد. ‌تیمارهای آبیاری شامل زهاب مزارع نیشکر (آزمایش1) و آب‌کارون به عنوان منبع تامین‌آب مزارع (آزمایش2) بوده و  ارقام برنج محلی استان، رقم هاشمی و لاین‌های مقاوم به شوری و خشکی برنج کشت شد. در آزمایش(1) به‌دلیل شوری زیادآب (8-7 میلی‌موس برسانتی‌متر)، تمامی ارقام و لاین‌ها از بین رفتند. در آزمایش (2) نیز به علت دمای بالای محیط و عقیمی زیاد، لاین‌های متحمل به خشکی، رقم‌هاشمی و لاین متحمل به شوری S₄ حذف شدند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه با میانگین 3880 کیلوگرم درهکتار مربوط به ارقام رایج استان و کمترین آن را لاین‌های متحمل به شوری با متوسط 2/2011کیلوگرم در هکتار داشتند. این مسئله ثابت می‌کندکه تولید دانه به طور نسبی در این لاین‌ها 48 درصدکمتر از ارقام رایج بود. در میان ارقام رایج، دانیال با 3/4733 کیلوگرم بیشترین و لاین متحمل به شوری S₂ با 1900 کیلوگرم در هکتار ازکمترین مقدار برخوردار بودند. پایش شوری و تغییرات درصد سدیم قابل تبادل خاک در طول فصل رشد نشان داد که درتیمارآبیاری با آب‌ کارون شرایط خاک نسبت به قبل ازشروع کشت که در وضعیتی‌کاملا شور (EC_e=7.5 dS/m) قرار داشت، به شرایط غیرشور و غیرسدیمی (EC_e=2.6 dS/m , ESP<12meq/lit) تبدیل شد. این درحالی است که در تیمار آبیاری با زهاب هر چندکه وضعیت خاک سدیمی نشد، اما همچنان در حالت شور باقی ماند(EC_e=6 dS/m). این مسئله بدلیل آبیاری پیوسته در طول فصل رشد و وجود زهکشی زیرزمینی مزرعه بودکه باعث خروج نمک از نیم‌رخ خاک شده است.