ایشان با همکاری محققین تحقیقات مکانیزاسیون و شرکت دانش بنیان دانشگاه هرمزگان یک خشک کن خورشیدی تونلی (با شش متر طول و 2 متر پهنا) ساختند. این خشک کن در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب و در کنار نخلستان مسقر شد و به انجام آزمایشات برای کاهش رطوبت ارقام نرم خرما مناطق سواحلی استان پرداختند. طبق گزارش دریافتی از خانم مهندس ایران محمدپور درباره چگونگی ساخت و نحوه عملکرد دستگاه مذکور، این پروژه به منظور رفع مشکل بزرگ پس از برداشت میوههای ارقام خرمای نرم (خنیزی،مرداسنگ، برحی، خاصویی، هلیلی و ...) در نوار ساحلی است که همان کاهش رطوبت خرما به روش سنتی است ( به گزارش کارشناس واحد صنایع روستایی جهاد کشاورزی هم اکنون بیش از 35 درصد خرمای تولیدی استان به ضایعات تبدیل و برای مصرف انسانی در دسترس نمی باشد). در روش سنتی کاهش رطوبت خرما در محوطه سیمانی یا روی حصیرهای چوبی و در مجاورت هوای باز صورت گرفته و سبب کاهش شدید کیفیت خرما در اثر آلودگی میوه به گرد وخاک و حمله حشرات و زنبورها میشود. در نهایت تولید بیشترین ضایعات محصول خرما و در نتیجه تبدیل خرما به خرمای دامی میشود. هدف این پژوهش ساخت خشک کن خورشیدی و بکارگیری آن برای کاهش رطوبت خرما در شرایط مناسب فنی و بهداشتی است.
این خشک کن برای خشک کردن سایر محصولات باغی وزراعی استان مانند لیمو ترش وتهیه لیمو عمانی و برگه انبه و پیاز و گوجه فرنگی و فلفل و غیره کاربرد دارد.