در این پژوهش، از انواع مختلف خاک ورزهای جویچه ساز برای کندن و کنار زدن غده های محل تردد چرخ ها همچنین از تلفیق آنها به صورت جلوسوار یا کنار سوار با پیازکن میله ای در برداشت پیاز استفاده شد. در حالت جلوسوار فاروئر ها بر روی یک شاسی اضافی در جلو که به زیر تراکتور متصل است، سوار شدند و در حالت کنارسوار یک شاسی که به صورت لولایی به یک طرف شاسی اصلی پیازکن متصل است برای این کار طراحی شد.
نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از ادوات خاک ورز جلوسوار بدون مجهز نمودن اتصال جلو به سامانه کنترل خودکار، غیر یکنواختی عمق ادوات را به دنبال دارد و کنترل دایمی راننده را برای جلوگیری از بیش باری و اعمال خسارت به ماشین، طلب می نماید. همچنین غیر یکنواختی در عمق کار این ادوات منجر به افزایش تلفات کمی و کیفی برداشت می شود. استفاده از هر نوع چرخ در جلو یا کنار خاک ورزهای جلوسوار نیز منجر به له شدن سوخ ها در زیر چرخ می شود. قرار دادن چرخ در پشت فاروئر نیز نمی تواند وظیفه تثبیت عمق را انجام دهد زیرا با پایین رفتن فاروئر عمق شیار نیز افزایش یافته و چرخ نیز پایین می رود. استفاده از فاروئر در کنار ماشین، با بهره گیری از سیستم کنترل با کشش تراکتور، در عمق یکنواخت تری حرکت می کند و در نتیجه صدمات مکانیکی وارد بر غده ها را به میزان معنی داری کاهش می دهد.
