بررسی­‌ها در این پژوهش نشان داد که به طور متوسط، دبی گزارش شده توسط کنتورهای هوشمند در مزارع و باغات مورد بررسی 25 درصد کمتر از دبی واقعی خروجی از چاه بوده است. بنابراین حجم آب آبیاری بر اساس کنتورهای هوشمند نیز کمتر از حجم آب آبیاری واقعی و میزان بهره‌­وری آب بر اساس داده‌های کنتورهای هوشمند بیشتر از بهره­وری آب بر اساس داده­‌های واقعی بود. میانگین حجم آب آبیاری مزارع گندم، گوجه فرنگی و باغات انار بترتیب 7390، 13890 و 13940 متر مکعب در هکتار بود. میانگین بهره‌وری آب آبیاری این سه محصول بترتیب 0/93، 7/75 و 1/44 کیلوگرم بر مترمکعب بود. با توجه به تفاوت زیادتر مقدار آب آبیاری داده شده به مزارع نسبت به میزان آب مورد نیاز، می‌توان گفت در حال حاضر وجود کنتورهای هوشمند از نبودن آنها مفیدتر است. اما این بدان معنا نیست که بایستی همیشه از همین کنتورها استفاده شود و به فکر استفاده از کنتورهای بهتر یا دقیق تر و یا تنظیم دقیق‌تر کنتورهای موجود نبود.