نتایج تحقیق نشان داد انجام کشت نشایی برای محصولاتی نظیر چغندرقند، پنبه و کلزا در کنار برخی مزیت­های زراعی، دارای محدودیت‌های مختلفی منجمله کندی عملیات ماشینی و هزینه‌های زیاد اجرایی می‌باشد. این محدودیت‌های فنی و اقتصادی، بکارگیری ماشین‌های اتوماتیک برای انجام کشت نشایی در سطوح بزرگ را سخت و غیراقتصادی می‌نماید. برای شرایط ایران استفاده از نشاءکارهای دستی و ماشین‌های نشاءکار نیمه اتوماتیک در مزارع کوچک و متوسط مناسب‌تر است. در بین سه محصول تحقیق، کشت نشایی چغندرقند و پس از آن پنبه امکان توسعه نشاءکاری مکانیزه در کشور را دارند. مکانیزاسیون کشت نشایی کلزا در در مزارع کوچک برنج بعنوان کشت دوم بعد از برنج و تولید بذر هیبرید امکان پذیر است. مشخصه‌های فنی نشاءکارها نشان دادکه ماشین‌های نشاءکار نیمه اتوماتیک موزع انگشتی و موزع فنجانی به ترتیب برای کاشت نشاء (ریشه‌لخت) چغندرقند و نشاء (ریشه پر) پنبه مناسب هستند. همچنین نشاءکاری ریشه پر(گلدان کاغذی) چغندرقند با ماشین مخصوص در مزارع متوسط نیز پیشنهاد می‌شود. همچنین مکانیزاسیون نشاءکاری در مزارع کوچک با عملیات تلفیقی ماشین‌های سوراخ زن و نشاکاری دستی نیز نیاز به تحقیقات تکمیلی دارند.