این تحقیق در راستای افزایش بهره‌وری آب از طریق تغییر شکل بستر توزیع آب آبیاری و کاهش مصرف آب در باغ پسته اجرا شد. تیمارهای طرح عبارت بودند از: آبیاری به روش غرقابی رایج با عرض نوار 6 متر (به عنوان تیمار شاهد)، آبیاری در نهر ایجاد شده در دو طرف ردیف درختان، آبیاری با کاهش عرض نوار از طریق مرز ایجاد شده در وسط ردیف درختان و آبیاری در بستر سینه‌مرغی با استفاده از ماشین کدول ایجاد شده در دو طرف ردیف درختان. میزان آب کاربردی در هر دو سال آزمایش (1398 و 1399) در تیمارهای شاهد، مرزبند، کدول و نهرکن به ترتیب برابر بودند با 8400، 4648، 4200 و 3080 مترمکعب در هکتار. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش در تمامی تیمارها، بهره‌وری آب نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. با توجه به کاهش آب کاربردی در تیمار نهرکن به میزان 63/3 درصد نسبت به تیمار شاهد (3080 نسبت به 8400 متر مکعب در هکتار) و محدودیت آب در باغ پسته مذکور، این تیمار به عنوان بهترین تیمار پیشنهاد می‌شود.