این پروژه تحقیقاتی به منظور بررسی و انتخاب سیستم مناسب آبیاری و آرایش کشت در محصول گندم و با استفاده از روش متاآنالیز انجام شد. جهت انجام متاآنالیز از دو نرم‏افزارOpenMEE  و Stata استفاده شد. نتایج بررسی به روش متا‏آنالیز نشان داد که استفاده از دو سامانه آبیاری قطره‌ای و بارانی نسبت به روش آبیاری سطحی به­ترتیب باعث کاهش میزان آب مصرفی به­میزان 21/9 و 23/1 درصد شده است. هرچند تفاوت زیادی ازنظر میزان آب مصرفی دو سامانه آبیاری قطره‌ای و بارانی مشاهده نشد، ولی آبیاری قطره‌ای باعث افزایش عملکرد محصول نسبت به سامانه آبیاری سطحی شده بود. سامانه آبیاری قطره‌ای نسبت به سامانه آبیاری سطحی ازنظر افزایش عملکرد دارای اثربخشی زیادی (به میزان 0/914) بوده ولی اثر سامانه آبیاری بارانی نسبت به سامانه آبیاری سطحی بر میزان افزایش عملکرد غیرقابل ملاحظه‏ بود. بررسی نتایج بهره‌­وری آب نشان داد که اندازه اثر بهره‌­وری آب در دو سامانه آبیاری قطره‌ای و بارانی، نسبت به سامانه آبیاری سطحی برابر با 4/13 و 3/2 بود که نشان‏ دهنده اثربخشی زیاد سامانه­‌های آبیاری قطره‌ای و بارانی نسبت به سامانه آبیاری سطحی بر افزایش بهره‌­وری آب بود. نتایج متاآنالیز نشان داد که روش آبیاری قطره‌ای (نواری) و آبیاری بارانی به ­ترتیب باعث افزایش 39/4 و 31/1 درصدی در بهره‌­وری آب نسبت به سامانه آبیاری سطحی آب در محصول گندم شده‌­اند. در رابطه با آرایش‌های مختلف کشت، نیز فاصله ردیف کشت 15 سانتی­‌متری و فاصله لوله‌های آبده 75 سانتی­‌متری ازنظر میزان آب مصرفی، عملکرد و بهره‌­وری آب نسبت به آرایش‌­های مختلف توصیه می‌­شود.