زعفران اقتصادی­ترین گیاه در سیستم­‌های کشاورزی کم نهاده در استان­‌های مختلف کشور ایران از جمله استان سمنان شمار می­‌رود. با توجه دوره رشد طولانی زعفران، رعایت تراکم و عمق مناسب کاشت زعفران از اهمیت ویژه­ای برخوردار است و عدم رعایت تراکم و عمق کاشت مناسب (20 سانتی متر) موجب کاهش عملکرد گل زعفران می‌­شود و دستیابی به عمق کاشت یکنواخت، با استفاده از دستگاه­‌های کارنده مسیر است. همچنین با توجه به هزینه زیاد کارگری در کاشت زعفران، ادوات کاشت نیمه مکانیزه و تمام خودکار زعفران طراحی و ساخته شده است و اثر قابل­‌ملاحظ‌ه­ای بر کاهش هزینه های کارگری داشته است. در این آزمایش اثر سه سرعت پیش­روی (4، 5  و 6 کیلومتر بر ساعت) و سه تراکم کاشت بنه (70، 90 و 120 بنه در مترمربع) بر عملکرد زعفران مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سرعت مناسب دستگاه کارنده 5 کیلومتر در ساعت است و سرعت کم موجب کاهش ظرفیت مزرعه­‌ای و سرعت زیاد موجب افزایش صدمه وارده بر بنه می‌­شود. میزان تراکم بنه بر عملکرد زعفران معنی‌­دار بود، به طوری که تراکم زیاد (120 بنه در واحد سطح) موجب افزایش تعداد گل و عملکرد زعفران در واحد سطح شد. همچنین مقایسه روش کاشت سنتی و کاشت با کارنده تمام خودکار زعفران نشان داد که در روش سنتی به دلیل اتلاف زمانی بیشتر و عرض کار کمتر، بازده زراعی و ظرفیت مزرعه‌­ای به میزان 88 درصد کاهش داشت و به تبع آن زمان انجام عملیات و میزان مصرف سوخت در روش سنتی کاشت نسبت به کاشت مکانیزه افزایش داشت. روش کاشت مکانیزه علاوه برکاهش اتلاف زمانی (انجام به موقع عملیات کاشت)، موجب کاهش مصرف سوخت و کاهش هزینه­‌های کارگری (افزایش درآمد بهره­‌برداران) ­می­‌شود.