این پژوهش به‌منظور بررسی کارایی و معرفی بستر حاصل از پسماندهای کارخانه‌ها زیتون بر روی گیاه زینتی دیفن باخیا (Dieffenbachia amoena.) در شهرک گلخانه‌ای کیشستان گیلان واقع در صومعه‌سرا در یک فصل رشد انجام شد. بسترهای موردبررسی در این پژوهش هسته زیتون خردشده، پرلیت، کوکوپیت، پالم و ترکیب حجمی (1:1) بستر هسته زیتون خردشده با پرلیت، کوکوپیت، پالم پیت بودند. نتایج نشان داد بسترهای ترکیبی هسته زیتون خردشده و پرلیت (به نسبت حجمی مساوی) و هسته زیتون خردشده و پالم پیت (به نسبت حجمی مساوی) در مقایسه با سایر بسترها در محدوده بهینه تعریف‌شده برای بستر کشت ایده آل قرار داشتند. نتایج مؤید این نکته است که اضافه کردن هسته زیتون خردشده به بسترهای پالم پیت و کوکوپیت با توزیع مناسب‌تر اندازه ذرات موجب شرایط بهینه از نظر توزیع درصد هوا، آب و ذرات جامد برای جذب بهتر آب و مواد غذایی می‌شود. امروزه تحقیقات گسترده‌ای روی بسترهای کشت انجام می‌شود تا با در نظر گرفتن تمام مسائل که مسئله اقتصادی در درجه اول اهمیت قرار دارد، ‌بستر مناسب هر منطقه مشخص شود. اغلب گلخانه‌های کشت بدون خاک در ایران از بسترهای کشتی نظیر پرلیت، پیت و پیت نارگیل و در مواردی از پشم سنگ استفاده می‌کنند که به دلیل گرانی، تجزیه‌پذیری بالا و در بعضی موارد وارداتی بودن باعث افزایش هزینه تولید گردیده است. مطالعه بر روی امکان استفاده از ضایعات کارخانه‌های محلی به‌عنوان بستر جایگزین با توجه به هزینه پایین، فراوانی و در دسترس بودن می‌تواند تا حدودی مشکلات تهیه بسترهای وارداتی را حل کند. با توجه به وجود ضایعات فراوان در بخش‌های مختلف کشاورزی کشور امکان تبدیل ضایعات نخلستان‌ها و باغات زیتون به بستر وارداتی پیت، جایگزینی آن در بستر کشت بدون خاک به‌صورت ترکیب با پرلیت با هدف خودکفایی در این بخش و برداشتن گامی در مسیر اقتصاد مقاومتی وجود دارد. به‌طورکلی نتایج نشان داد به علت خصوصیات شیمیایی و فیزیکی مطلوب بسترهای ترکیبی توصیه می‌شود بسترهای ترکیبی هسته زیتون خردشده و پالم پیت به‌عنوان بسترهای تأمین‌شده از ضایعات بخش کشاورزی، بومی، ارزان و قابل‌دسترس به‌عنوان بستر جایگزین پیت وارداتی موردتوجه قرار گیرد.