پروژه‌ای ملی با هدف شناسایی نقاط بحرانی ایجادتلفات و دورریز کاهو و ارایه راهکارهای عملیاتی برای کاهش ضایعات این محصول فسادپذیر، طی دو سال زراعی (سال‌های 1402-1401 و 1403-1402) مشترک با دفتر امور اقتصادی اجرا شد. در این پروژه خانم مهندس فریبا بیات عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی همدان به عنوان مجری مسئول و مجریانی از 7 استان کشور شامل کرمان، خراسان رضوی، خوزستان، فارس، هرمزگان، تهران و البرز مشارکت داشتند. این پروژه با تمرکز بر بهبود مدیریت زنجیرۀ عرضه از مزرعه تا سفره الگویی برای سایر سبزی‌های برگی نیز ارایه می‌دهد. در این پژوهش مقدار کمی تلفات و دورریز کاهو در طول زنجیرۀ عرضه به‌روش میدانی و پرسشنامه‌ای اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد مقدار تجمعی تلفات و دورریز در سراسر زنجیرۀ عرضه 55 درصد معادل حدود 268 هزار تن کاهو براورد شد که 2/13 درصد در مزرعه، 8/3 درصد طی حمل‌ونقل و 3/11درصد در میدان بار تلف می‌شود. سهم مرحلۀ فراوری در ایجاد دورریز 7/36درصد، خرده‌فروشی 9/29 درصد و مصرف‌کنندۀ نهایی 8/13درصد تخمین زده شد. براوردها نشان داد که زیان اقتصادی تلفات و دورریز بالغ بر 8/3 همت (8/3 هزار میلیاردتومان) بر اساس قیمت کاهو در حلقه‌های مختلف است و ردپای آب مجازی تلف شده در استان‌های مورد مطالعه معادل 5/34 میلیون متر مکعب محاسبه شده است. بر اساس یافته‌های این پژوهش، حلقۀ خرده‌فروشی نقطۀ بحرانی ایجاد ضایعات شناسایی شد. بخشی از این دورریز ناشی از انتقال آسیب‌دیدگی‌های محصول کاهو از حلقه‌های قبلی (تولید، حمل‌ونقل و عمده‌فروشی) و بخش دیگر به‌دلیل عوامل مدیریتی، اقتصادی و حتی رفتارهای مشتریان در این حلقه است. پژوهشگران این پروژه برای کاهش ضایعات کاهو، بویژه در حلقۀ بحرانی خرده‌فروشی، راهکارهای عملیاتی شامل توسعۀ کمی و کیفی آموزش‌های ترویجی برای فعالان زنجیره، تعادل در قیمت‌گذاری کاهو، اصلاح الگوی حمل‌ونقل برای مسافت‌های دور و نزدیک، استقرار اتاق‌های بسته‌بندی سیار در مزرعه، ایجاد و استمرار زنجیرۀ سرد پیشنهاد دادند. اجرای این راهکارها می‌تواند نقش مؤثری در کاهش ضایعات کاهو، افزایش بهره‌وری، کاهش قیمت تمام‌شده برای مصرف‌کننده و در نهایت تأمین امنیت غذایی کشور ایفا ‌کند