این مطالعه که با رویکرد ترکیبی کمی-کیفی انجام شده است، نشان می‌دهد که بیشترین میزان تلفات در حلقه‌های ابتدایی (باغداری با میانگین 53/5 درصد) و انتهایی (خرده‌فروشی با 11/5درصد) زنجیره رخ می‌دهد؛ در حالی‌که مراحل میانی نظیر انبارداری و فرآوری با تلفات حدود 1 درصد، سهم نسبتاً کمی در این زمینه دارند. همچنین، بیشترین افت ارزش اقتصادی نیز به ترتیب در خرده‌فروشی (8/23درصد) و باغداری (7/13 درصد) مشاهده شد.همچنین، تحلیل داده‌ها نشان داد که عواملی چون شیوه برداشت، نوع بسته‌بندی، حمل‌ونقل، و نگهداری محصول نقش مهمی در کاهش تلفات ایفا می‌کنند. در این راستا، پیشنهاداتی همچون تجهیز باغ‌ها به پیش‌سردکن، استفاده از بسته‌بندی استاندارد، بهبود حمل‌ونقل، و ارتقای آگاهی مصرف‌کنندگان ارائه شده است که می‌تواند به کاهش تلفات و بهبود بهره‌وری در این زنجیره منجر شود. این پژوهش نشان‌دهنده ضرورت تغییرات اساسی در مدیریت زنجیره تأمین میوه‌های هلو و شلیل است تا بتوان تلفات و دورریز را کاهش داده و سودآوری این صنعت را افزایش داد.