بر اساس نتایج این پژوهش، می توان بیان نمود روش هاي خاک ورزي حفاظتي با کمترين درصد برگردان کردن خاک قادر به حفظ مقادير بيشتري از بقايا در سطح خاک بوده اند که اين امر به حفظ بهتر رطوبت در لایه‌های سطحی خاک انجاميده که براي رشد و نمو اوليه گیاه و خصوصا در مناطق گرم و خشک یک مزیت مهم محسوب می‌شود. اين امر از سوي ديگر به کاهش تبخير از سطح خاک، جلوگيري از رواناب و تعادل دماي خاک کمک شاياني مي نمايد.
به هرحال بايد به اين نکته نيز اذعان نمود که در تغيير از روش هاي سنتي و مرسوم به سمت سیستم های حفاظتی ممکن است عملکرد در سال های اولیه با کاهش جزیی و يا حداقل بدون افزايش مواجه شود که امري طبيعي در مسير سازگاري اين روش ها مي باشد.
از نظر پارامترهاي ماشيني نيز مي توان به طور کلي نتيجه گرفت که روش هاي حفاظتي خصوصا بي خاک ورزي از راندمان و ظرفیت مزرعه ای مؤثر بالاتري برخوردارند و کمترين زمان و ميزان تردد را به خود اختصاص مي دهند. اين روش ها همچنين از نقطه نظر شاخص هاي انرژي داراي نسبت انرژي، افزوده خالص انرژي و بهره وري انرژي بیشتری نسبت به خاک ورزی مرسوم بودند و در اين ميان مشاهده گرديد بیشترین بازده انرژی برای مدیریت بی خاک ورزی حاصل شده است. به علاوه بر اساس مصرف سوخت تراکتورهای منطقه روش بی خاک ورزی کمترين و روش هاي کم خاک ورزی و خاک ورز مرکب در رده هاي بعدي قرار گرفتند. به نظر می رسد اين امر با تو جه به قیمت روز افزون سوخت در آينده اي بسيار نزديک از اصلي ترين دغدغه هاي کشاورزان باشد.
از نظر زيست محيطي روش‌های خاک‌ورزی حفاظتی به کار گرفته شده و خصوصا بی خاک ورزی باعث کاهش چشمگیر نسبت کربن به ازت شد که این مورد به بهبود فعالیت میکروارگانیزم های خاک و تسهیل فرآیند معدنی شدن ترکیبات آلی و در نهایت تامین مواد مغذی مورد نیاز گیاه مي انجامد. به علاوه با حداقل کردن میزان برگردان بقایا به خاک از تلف شدن مواد آلی در اثر تجزیه بیش از اندازه این مواد نيز جلوگیری و روند تجزیه به مرور انجام می گیرد. روش هاي حفاظتي با کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن از خاک در کاهش آلودگی محیط زیست نيز نقش موثري دارا مي باشند. همچنين نبايد از اين امر غافل شدکه به طور کلی روش های حفاظتی به ازای هر کیلوگرم محصول تولیدی مصرف مواد شیمیایی بیشتری را به دنبال دارند و بنابراین بایستی در سال های اولیه به صورت تلفیقی با روش مرسوم اعمال گردند.
نتايج ارزيابي اقتصادي نشان داد که تيمارهای خاک ورزي حفاظتی داراي بازده برنامه اي يا سود ناخالص بیشتری نسبت به تيمار خاک ورزي مرسوم (شاهد) بوده و روش بي‌خاک ورزي داراي بيشترين ارزش فعلي بازده برنامه اي بوده و نسبت به دو روش دیگر بیشترین سود خالص را در پی داشته است.
