بخش تحقیقات آبیاری و زهکشی

با عنایت به اقلیم خشک و نیمه خشک و شرایط کم باران حاکم بر بیشتر مناطق زراعی کشور، امروزه حفاظت و بهره برداری بهینه از منابع آب و خاک به عنوان سرمایه­ های ارزشمند این مرز و بوم، در دستور کار مدیران و برنامه ریزان بخش کشاورزی قرار گرفته است. همچنین از آنجا که حفاظت از منابع آب و خاک و دستیابی به حداکثر میزان صرفه جویی در مصرف آب به منظور حصول بیشترین بازده تولید در بخش کشاورزی، حجم عظیمی از کار را در اراضی زیردست شبکه­های سنتی و مدرن آبیاری طلب می­نماید، فعالیت در زمینه­ های پژوهشی مرتبط با علوم آبیاری و زهکشی از اهمیت و جایگاه ویژه­ای در سطح ملی برخوردار است. رویکرد تحقیقاتی این بخش در راستای حل مسائل و مشکلات مبتلابه سامانه‌های آبیاری و زهکشی مدرن و سنتی (از سطح حوزه تا مزرعه)، استفاده از آب­های نامتعارف در کشاورزی، مسائل زیست محیطی شبکه­ ها و ... می باشد. با توجه به نقش بسیار مهم شبکه‌های آبیاری و زهکشی در استفاده بهینه از آب، در تولید محصولات کشاورزی و در توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی مناطق تحت پوشش این شبکه‌ها، سرمایه گذاری های عظیمی در زمینه مطالعه، طراحی و ساخت این شبکه‌ها انجام شده است. به منظور بهره‌برداری پایدار از سرمایه‌گذاری های انجام شده و استفاده بهینه از آب از یک‌سو و با توجه به پتانسیل موجود برای توسعه شبکه‌های آبیاری و زهکشی از سوی دیگر، بررسی مسائل و مشکلات مبتلابه و ارائه راه کارهای مناسب جهت رفع مشکلات و بهینه سازی شبکه ها از مهمترین نیازهای کشور است. در این راستا تحقیقات در زمینه روشهای آبیاری سطحی و شبکه های آبیاری و زهکشی در قالب بخش آبیاری و زهکشی از سال 1370 در این مؤسسه آغاز گردیده است.