مهندس سالک زمانی در تحقیقی اثر بهبود روش های آماده سازي انگور بر تولید محصول سالم و تاثیر آن بر زمان خشک شدن و مصرف انرژی در تهیه کشمش را بررسی کرد. وی روش های آماده سازي (آغشته کردن انگور در محلول ها و مدت زمان های مختلف) در 5 سطح شامل: 1- روغن زیتون 5% + کربنات پتاسيم 1% به مدت سه دقيقه، 2- روغن زیتون 5% + کربنات پتاسيم 3% به مدت دو دقيقه، 3- محلول 2 درصد سرکه و آب معمولی جوشان به مدت 10 ثانيه، 4- اتيل اولئات 2% + کربنات پتاسيم 5% به مدت یک دقيقه و 5- شاهد (بدون آماده سازی انگور) با دمای 60، 65 و 70 درجه سلسیوس و سرعت جریان هوای خروجی 1/5 متر بر ثانيه را روی انگور رقم مجلسی یا شاهانی مورد بررسی قرار داد.
پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق شامل مدت زمان خشک شدن، کیفیت کشمش (طعم و شکل ظاهری) و میزان مصرف گاز بود. نتايج به دست آمده نشان داد که دما و روش های آماده سازي تأثیر معنی داری در سطح احتمال یک درصد بر زمان خشک شدن داشتند. در میان روش های آماده سازی، تیمار روغن زیتون 5% + کربنات پتاسيم 1% + مدت سه دقيقه، و در بین تیمارهای دما، دمای 70 درجه سلسیوس، به ترتیب با مدت زمان خشک شدن 26 ساعت و 24/8 ساعت، کمترین زمان مورد نیاز را برای تهیه کشمش، داشتند.
از نظر کيفيت کشمش ( طعم و شکل ظاهری) پس از ارزیابی به روش تست پانل و تجزیه واریانس دادهها مشخص گردید که ترکیب تیماری آغشته کردن انگور به روغن زیتون 5% + کربنات پتاسيم 1% به مدت سه دقيقه و خشک کردن در دمای 60 درجه سلسیوس طعم بهتر و تیمار روغن زیتون 5% + کربنات پتاسيم 3% به مدت دو دقيقه با دمای 65 درجه سلسیوس شکل ظاهری مناسب تری نسبت به سایر تیمارها داشتند. فاکتورها بر میزان گاز مصرفی تفاوت اثر بسیار معنی داری داشتند. تیمار روغن زیتون 5% + کربنات پتاسيم 1% به مدت 3 دقيقه با مصرف 1312/88 مگاژول در بین روش آماده سازی و تیمار دمای 70 درجه سلسیوس با مصرف 1324/9 مگاژول در بین تیمارهای دما به ترتیب کمترین و بیشترین انرژی مصرفی را داشتند.