توت فرنگی میوه ای بسیار فسادپذیر بوده و مدیریت پس از برداشت آن نیازمند کنترل دقیق دما و رطوبت نسبی می باشد. تاخیر در سرد کردن اولیه، کاهش سفتی بافت و افت خواص ظاهری را به دنبال دارد. تاخیر یک ساعته در سرد کردن منجر به ضایعات 10 درصدی و تاخیر هشت ساعته ضایعات 80 درصدی این محصول را به دنبال دارد.

مهندس رضا فامیل مومن در پژوهشی با عنوان "طراحی و ساخت سیستم سردکننده صحرائی با هدف کاهش ضایعات کمی و کیفی توت فرنگی در مرحله پس از برداشت"، تاثیر سرد کردن و نگهداری تحت شرایط متفاوت رطوبت نسبی بر تغییرات سفتی بافت، رنگ، کاهش وزن، مواد جامد محلول و pH، در طی 3، 6، 9 و 15 روز انبارداری را مورد ارزیابی قرار داد. نتیجه یک یافته پژوهشی نشان داده که سرد کردن و نگهداری در انبار سرد تحت سطوح مختلف رطوبت نسبی بر بازارپسندی و کاهش ضایعات توت فرنگی تاثیرگذار می باشد. نتایج حاصله این تحقیق نشان می ­دهد، میزان کاهش وزن در طی 15 روز انبارداری در دمای ثابت یک درجه سانتیگراد، برای تیمار رطوبت نسبی (95 -90 درصد) در مقایسه با تیمار رطوبت نسبی (70- 65 درصد)، بسیار کمتر است. افزون بر این سرد کردن و نگهداری توت فرنگی تحت رطوبت نسبی (95-90 درصد) در حفظ پارامترهای موثر بر بازار پسندی محصول از جمله رنگ، سفتی بافت و مواد جامد محلول بسیار تاثیر گذار می باشد. این یافته تاثیر مطلوب تامین میزان بهینه رطوبت نسبی در طی مرحله سرد کردن و نگهداری در انبار سرد توت فرنگی رقم کاماروسا را آشکار می سازد.